Przegląd historyczny i perspektywa
1944: Opis AHDS (wygląd zewnętrzny)
Pozostaje pytanie: który gen jest odpowiedzialny za chorobę?
2004: Opis zespołu przez Theo Vissera i Samuela Refetofffa: T3 powyżej zakresu referencyjnego, T4 poniżej i TSH w normie.
2005: AHDS i MCT8 są takie same; choroba została więc "odkryta dwukrotnie".
T3 i T4 to hormony tarczycy. T3 jest aktywnym hormonem. T3 jest "kluczem", za pomocą którego receptor T3 włącza geny. Reguluje on poziom aktywności. Im więcej go masz, tym szybciej działa.
Dejodazy to enzymy, które aktywują hormony TH. 5-Deiodaza przekształca T4 w aktywny T3.
Hormony tarczycy (kluczyki zapłonowe) potrzebują transporterów, aby dostać się do komórki.
Georg Hennemann: Hormony TH są aminokwasami i dlatego potrzebują transporterów, aby dostać się do komórki. Georg Hennemann wykazał w ikrze żaby, że MCT8 transportuje T3 i T4.

W organizmie występuje nierównowaga hormonów tarczycy: komórki, które mogą pobierać MCT8, mają nadmiar T3, podczas gdy inne komórki, które nie mają transportu MCT8, mają zbyt mało T3.
Theo Visser i Heike Heuer stworzyli model mysi, aby zrozumieć ten zespół.
U. Schweizer & Co. wykazali, że funkcja MCT8 jest zaburzona, tj. cząsteczki nie działają prawidłowo.
Istnieją różne usterki MCT8, np. nie działa w ogóle, zachowana jest funkcja szczątkowa itp.
Oprócz określonej konstelacji hormonów tarczycy we krwi, MCT8 jest również obecny w komórkach nerwowych. H. Heuer znakował radioaktywnie T3 i T4 u myszy i testował, ile z nich dociera do mózgu.
U. Schweizer & Co: Myszy z nokautem (KO)
MCT8 ulega ekspresji bardzo wcześnie w ludzkim mózgu (25 SSW MCT8 już okazało się aktywne).
D. Braun był w stanie zademonstrować wychwyt hormonów tarczycy do astrocytów u myszy.
H. Heuer wykazała, że istnieje drugi transporter u myszy, transporter OATP14, którego ludzie nie posiadają. Dlatego OATP14 również został wyłączony. Rezultatem była mysz DKO.
Wykazało to, że wada jest spowodowana brakiem hormonów tarczycy w komórkach nerwowych.
D. Lopez-Espindola i wsp. wykorzystali dwa przypadki autopsji, aby wykazać, że mielinizacja jest zmniejszona już w czasie ciąży.

Podejścia do leczenia:

1. DITPA: Poszukiwano innego "klucza zapłonowego", który mógłby dostać się do komórki inną drogą. Ditpa dostaje się do mózgu, ale nie wiadomo, jak działa. Znaczącą poprawę w mózgu uzyskano u myszy.
4 dzieci było leczonych preparatem Ditpa z następującymi wynikami: - znormalizowany poziom T3 i T4 - Zmniejszone tętno (3/4) - Przyrost masy ciała (2/4) - Mielinizacja opóźniona u 2 pacjentów, ale znormalizowana po DITPA.

2. triac / tetrac (prekursor triaku) może działać w przypadku niedoboru MCT8, a triak poprawia morfologię i mielinizację u myszy. Triak u ludzi: T3 spada, więc kołatanie serca ustępuje, ciśnienie krwi spada, przyrost masy ciała występuje u wielu osób.

3. terapia genowa działa u myszy DKO, mielina poprawia się.

4. fenylomaślan jest chemicznym przyzwoitkiem. MCT8 jest bardzo niestabilne. Białko zostało najpierw ustabilizowane za pomocą DMSO, a później u ludzi za pomocą fenylomaślanu. MCT8 wtedy zadziałał. Krytyka: Może nie działać u ludzi. D. Braun wykazał w ludzkich komórkach, że PB działa również u ludzi. Model mysi z mutacją punktową zamiast inaktywacji genu U. Schweizer: Znaleziono transporter Triac

5. podawanie T4 do płynu owodniowego (S. Refetoff): zindywidualizowana próba leczenia hormonami tarczycy (T4) podawanymi w czasie ciąży. Dziecko było leczone T4 przez wstrzyknięcie in utero (matka miała tę samą mutację co dziecko, dawka musiała być dokładnie zważona). W rezultacie mielinizacja była znacznie lepsza niż u starszego brata: może siedzieć, może trzymać łyżkę.

6 Sobetirome działa dobrze w modelu mysim. Ale wpływa również na inne geny, nie tylko MCT8! Sob i Sob-AM2: zmniejszają stężenie T3 w osoczu, poprawiają niektóre geny w mózgu

Treść prezentacji będzie opublikowana po publikacji badań nad fenylomaślanem

Pacjenci są obecnie diagnozowani wcześniej niż w 2017 r., ponieważ istnieje większa świadomość na temat MCT8. Hormony tarczycy są odpowiedzialne za szereg normalnych procesów metabolicznych, takich jak ciśnienie krwi, waga, siła mięśni, trawienie, wzrost, psychika itp.

TRIAC również występuje naturalnie u ludzi. Triac działa przez 6-9 godzin. Wielokrotne dawki są bardziej skuteczne niż pojedyncza dawka dzienna. Działanie TRIAC zależy od danej tkanki. TRIAC może zapobiegać poważnej niedowadze i zaburzeniom sercowo-naczyniowym. van Geest 2024: Różnica w zakresie funkcji motorycznych w zależności od tego, czy lek jest podawany wcześnie czy późno.

Pacjent, rodzina i struktura społeczna muszą być traktowane holistycznie. Wniosek: Choroba jest znacznie bardziej skomplikowana, niż nam się wydawało.

Pytanie do ekspertów: Czy podawanie triaku jest nadal przydatne u dzieci w wieku powyżej czterech lat? Dr Dubiński: Tak, ponieważ pomaga kontrolować własne zatrucie organizmu hormonami tarczycy, a tym samym może zmniejszyć różne komplikacje, które mogą wystąpić.

Pytanie do ekspertów: Co można zrobić, aby noce były lepsze? Dr Dubiński: Wykluczyć inne przyczyny, takie jak powietrze w jelitach, dystonia, zaparcia, ból, wszystkie różne przyczyny, które mogą powodować zaburzenia snu. Ważne jest, aby metabolizm był prawidłowo wyregulowany (parametry tarczycy mieściły się w docelowym zakresie).

Dr Schreiner: Zaburzenia snu są również klasycznym objawem nadczynności tarczycy. Można podać beta-blokery przed pójściem spać, aby zmniejszyć objawy T3 (spróbuj około 1-3 tygodni i daj czas na działanie leku, ponieważ objawy psychologiczne mogą utrzymywać się dłużej, nawet jeśli wartości SD zostały już znormalizowane).

1. potrzeba opieki / stopień opieki: 1-5, MDK decyduje zgodnie z SGB XI (wytyczne dotyczące oceny) w ciągu 25 dni. Grupa wiekowa 1-18: wszystkie dzieci są nadal zależne, dlatego nie ma kategoryzacji. Rodzice powinni być obecni przy ocenie.

2. intensywna opieka domowa: wynika z istotnego zagrożenia dla pacjenta. Usługi świadczone przez świadczeniodawcę: wszystko, od przyjmowania pożywienia po prowadzenie domu i opiekę medyczną.

3. refundacja leków innowacyjnych: 5% chorób rzadkich można leczyć za pomocą leków. Decyzja BVerfG w sprawie Nicolaus: jeśli spełnione są 3 punkty (choroba zagrażająca życiu, brak terapii zastępczej, dowody na potencjalnie pozytywne skutki stosowania leku), nie można odmówić refundacji, nawet jeśli lek jest nadal w fazie rozwoju i nie ma pozwolenia na dopuszczenie do obrotu.

4. prawa pacjenta w szpitalu: prawo do wglądu w dokumentację leczenia, samostanowienie, wolny wybór lekarza Potencjalne korzyści: Prawne uprawnienie ubezpieczonego do potencjalnych świadczeń, jeśli można potencjalnie oczekiwać efektu.

5. edukacja szkolna: regulowana w różny sposób w poszczególnych krajach: Warunek wstępny: niezdolność do nauki i wina muszą być poświadczone

Pytanie rodziców: czy można odmówić przyjęcia drogiego leku? Dr Natz: Cena nie odgrywa roli. Drogie terapie genowe były również refundowane przed zatwierdzeniem, np. SMA.



Pytanie dr Petrovej: Czy istnieją indywidualne decyzje zależne od pracowników?
Dr Natz: Od pacjenta wymagana jest pewna doza wytrwałości